Vrijheid onbedreigd?

Vrijheid wordt altijd geassocieerd met het einde van de Tweede Wereldoorlog. Toen kwam vrijheid weer terug. Oorlog en vrijheid lijken steeds aan elkaar gekoppeld als water en vuur, als twee tegenpolen, als twee grootheden die niet los van elkaar kunnen bestaan. Het verlies van vrijheid wordt daardoor ook gekoppeld met het begin van een oorlog. Die oorlog wordt dan nog steeds gezien als een traditionele oorlog met soldaten die een land binnenvallen en bezetten. Het kan ook nog dat een land zo machtig wordt, dat een ander land zich schikt en doet wat het grotere land wenst en een bezetting van dat kleinere land is dan helemaal niet meer nodig.
De vrijheid kun je echter ook verliezen zonder een bezettingsmacht.

Als de overheid dwingend wordt met het voorschrijven van wat er moet gebeuren, hoe je je moet gedragen en zelfs hoe je je moet denken. Als het denken alleen nog maar een variant kent “het politiek correcte denken”. Als alles moet wijken om een groot doel te behalen. Als de planeet gered moet worden, als een catastrofe moet worden afgewend. Alle mensen moet dan overtuigd worden dat er een catastrofe aankomt. Mensen die dit geloof niet delen worden dan gezien als dwarsliggers, als saboteurs van het beleid om de planeet te redden. Allerlei maatregelen mogen dan door de overheid worden genomen en de beroepsmogelijkheden voor de bevolking staan dan wel op papier maar zijn zelden effectief.
Om de natuur te redden worden er natuurenclaves gemaakt, waar allerlei bijzondere planten en dieren in stand gehouden moeten worden, vaak met kunstmatige middelen.
Deze enclaves (Natura2000-gebieden) stellen dan wel heel hoge eisen aan de omgeving. Er mogen geen boeren in de omgeving zijn, geen bedrijven, geen autowegen, geen mensen. De natuur is goed en de mens is slecht is de basishouding, alleen de eco-mensen deugen, de rest zijn vervuilers.
De fossiele brandstoffen zijn eindig (raken op) dus er moet grootschalig worden omgeschakeld naar duurzame energie, windmolens, zonneparken, biomassa, bio-vergisters. Al deze maatregelen zouden de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen verminderen, maar er is wel een back-up-systeem nodig als wind en zon niet mee werken daar is weinig aandacht voor. Daarom moeten woonwijken van het gas af, moeten we overschakelen op elektrisch rijden, moeten we minder vliegen en minder reizen. Over kernenergie en thoriumreactoren mag niet gesproken worden, want die zijn des duivels. Mensen moeten gezonder gaan leven, ze moeten gezonder gaan eten, dus mag vlees eten mag niet meer, net de min als alcohol drinken en roken. Een bovenal er moet meer gesport worden. Dit alles om mensen gezonder en gelukkiger te maken?
Er is een cultuur aan het ontstaan, waarbij steeds meer wordt voorgeschreven, er moet zoveel en er moet zoveel veranderen, dit zijn geen eigen gewenste veranderingen maar opgelegde veranderingen door een groene elite. Deze cultuur vol goede bedoelingen kan een grote bedreiging gaan worden van de vrijheid van de mensen. Niet een bedreiging omdat de privacy van de mensen wordt aangetast, maar omdat er een eenvormigheid van opvattingen wordt verlangd. Eenvormigheid die steeds meer als een dwingende opdracht ervaren zal worden. Je hoort niet meer vlees te eten, je hoort niet meer te vliegen, je hoort niet meer diesel te rijden, je hoort sober te leven, je hoort te streven naar diversiteit en je wordt gelukkig van multiculturaliteit.
Je hebt geen oorlog meer nodig om je opvattingen dwingend meer op te leggen. Je hebt als overheid, als NGO’s een heel goed PR-apparaat en een goede media- en communicatiestrategie om mensen op een lijn te krijgen. Praat mensen eerst een schuldgevoel aan, jullie hebben voor het klimaatprobleem gezorgd, jullie hebben veel te veel fossiele energie gebruikt en je voorouders hebben overigens voor de slavernij gezorgd, weten jullie wel dat je het nu veel te goed hebt? Jullie mogen best betalen om een catastrofe af te wensen. Alles mag uit de kast gehaald worden om mensen zo ver te krijgen.
Natuurdocumentaires, natuurcatastrofes in de krant op tv, BN’ers die zich inzetten voor goede doelen, Moeder Aarde die bedreigd wordt. Het lijkt een geoliede propagandamachine die ervoor moet zorgen dat iedereen hetzelfde begint te geloven en uit te kramen. In een dergelijke cultuur is het moeilijk om een onafhankelijke geest te hebben en onafhankelijke dingen te durven doen. Deze cultuur die het hoogste goed nastreeft, mag niet tegengewerkt worden. De doelen die bij deze cultuur passen zullen echter nooit gehaald worden, omdat ze onrealistisch en onhaalbaar zijn. Als deze voorgestelde doelen niet gehaald worden, zullen er nog dwingender maatregelen komen en zal de schuld voor het niet halen van deze doelen bij de saboteurs worden belegd.
Mogen er dan nog wel mensen zijn die aan deze grote doelen twijfelen, de Green Deal, het Energie akkoord, het Klimaatakkoord? Ik vrees dat de vrijheid van iedereen ingeperkt zal worden. Je hoort je in daad en gedachten te identificeren met de grote doelen, de grote opgaven. Het klinkt allemaal zo bekend, de Duitse bevolking in de Hitlertijd, de Sovjetburgers in de Stalinperiode en de Chinese bevolking tijdens de Mao-periode.
Oorlogvoeren is ouderwets, je hebt als overheid veel geavanceerdere methode tot je beschikking om ervoor te zorgen dat iedereen op dezelfde manier gaat denken. We horen allemaal politiek correct te denken. Je hoort geen moeite te hebben met het verdwijnen van de boeren. Met een maximumsnelheid van 100 km per uur, met het verdwijnen van Zwarte Piet, met het verdwijnen van het Oudejaarsvuurwerk en je hoort vliegschaamte hebben en je hoort je schuldig te voelen over het verleden van je voorouders. Deze ‘zegeningen’ zijn nog maar het begin van wat de burgers te wachten staat. Het inperken van deze vrijheden boezemt mij de meeste angst in voor de nabije toekomst. Te meer omdat al die noodzakelijk geachte veranderingen heel veel geld gaan kosten en wie gaat dat betalen? En wie gaat daarvan profiteren? Er is een economisch, ecologisch, industrieel, financieel complex ontstaan. Veel bedrijven en banken hebben er belang bij dat er weer zeer veel geïnvesteerd gaat worden. Veel mensen hebben het gevoel dat ze door geld uit te geven dat ze bijdragen aan het bereiken van de goede doelen. Niets is zo gevaarlijk als wanneer mensen overtuigd zijn van het morele gelijk van hun standpunt. Als het niet alleen goede doelen zijn, maar de enig juiste dan is het gerechtvaardigd om de vrijheid van mensen in te perken. Niemand kan of mag daar toch moeite mee hebben? De crisis en herstelwet is een goed voorbeeld van deze inperking van de vrijheid.
Mening van Nico Uppelschoten
d.d. 10 februari 2020