Global Compact for Migration roept ramp af

Het plan van de VN is om dit verdrag in December 2018 te laten ondertekenen. Oorspronkelijk was de bedoeling dat de EU dit ‘onverbindlijke verdrag’ zou tekenen namens de EU-landen, maar Hongarije heeft dit gelukkig tegengehouden en gezorgd voor de noodzaak van tekening door de individuele EU-lidstaten.

Door sommigen wordt dit ‘Compact’ als een symbolisch verdrag gezien en niets anders dan wat Nederland nu al doet en doen tegenstanders ervan af als complotdenkers of onnadenkende lieden. De PVV en andere partijen zien het als een volgende stap naar open grenzen en de (illegale) ‘migratie’ bevorderend. Iedereen die begrijpend kan lezen kan zien wat er staat en wat dit betekend. Wat niet helemaal doorzien kan worden is hoe het zich verhoud tot de andere Internationale verdragen, wat dat voor gevolgen kan hebben, daar zijn juristen met ervaring in Internationaal recht voor nodig. Zo’n verdrag kan dus verstrekkender zijn dan je bij eerste lezing zou vinden, zoals hier onder door mij voor 4 punten van het vedrag geëvalueerd.
Hoe gaat het op de duur met dit soort ‘onverbindlijke’ of ‘niet-bindende’ verdragen? Op zijn minst zal het door nationale en EU-rechtspraak als zelfbindend gezien worden en

journalisten, actiegroepen, hulpverleningsadvocaten, media, VN, NGO’s en linkse en andere PC-politieke partijen zullen in allerlei gevallen aandringen op uitvoering van de gemaakte afspraken. Het wordt dan gewoonterecht en vervolgens op termijn een claimrecht. Voorbeelden van dit soort oorspronkelijk ‘onverbindlijke’ verdragen zijn het VN verdrag voor de Rechten van de Mens en het Klimaatverdrag. Voor het eerste bestaan er nu zelfs speciale rechtbanken zoals het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) en het ‘zelfbindende’ Klimaatverdrag laat Nederlandse rechters onder druk van een actiegroep zelfs 25% bovenop de gemaakte afspraken zetten als verplichting voor de Nederlandse Staat en haar inwoners. Ook de Rechten van de Mens zijn door de bovengenoemde mechanismen verworden van beschermingsrechten voor mensen tot claimrechten door mensen.
Daarom enige research van dit ‘niet verbindende’ verdrag: we laten de tekst maar voor zich spreken met enige analyse en commentaar. Het lijkt soms wat haarkloverig maar als je juridisch gaat nadenken over teksten ontkom je daar niet aan. 

De bedoelde ondertekenaars zijn zowel migratie ontvangende landen als migratie zendende landen. Het verdrag maakt geen onderscheid tussen legale migratie/migranten en illegale migratie/migranten maar noemt de laatste ‘irreguliere’ migratie/migranten ofwel ‘ongeregelde’ migratie/migranten. Met dit pact verdwijnt eigenlijk dit onderscheid (zie de volgende alinea), in ieder geval qua behandeling tijdens het migratie-traject en bij de opvang in het ontvangende land. Blijft alleen over de omgang met de migrant na ontvangst in het land van aankomst, dan mag het ontvangende land soms nog beslissen of deze de migrant accepteert of terugstuurt. Een migrant blijft bij eventuele terugkeer een verplichting voor het terugsturende land, deze kan niet zomaar de grens weer overgezet worden. Er zijn een heleboel voorwaarden in dit verdrag waaraan eventuele terugkeer moet voldoen of wat terugkeer van migranten verbied.

Over de term ‘regular’/’regulier’ nog het volgende: op pag. 5 direct onder het hoofdstuk “OUR COOPERATIVE FRAMEWORK” (gemeenschappelijk raamwerk) staat in een kader een opsomming van doelstellingen en erboven staat waarvoor: “Objectives for Safe, Orderly and Regular Migration” en dan volgen alle doelen van het Compact genummerd 1-23. Uit deze kop blijkt dat ALLE Migratie tot Regular Migration verklaart of gezien wordt, of er wordt hier net gedaan of er geen Irreguliere Migratie bestaat en dat deze regels hier niet voor bedoeld zijn. Dat laatste kán niet zo zijn omdat reguliere migratie tegenwoordig geen enkel probleem is en ook veilig is: vanuit ieder land vertrekken immers reguliere vluchten vanaf veilige vliegvelden waarmee je elk ander land veilig kunt bereiken, deze vluchten zijn n.l. relatief goedkoop, zeker en veilig conform de regels van de IATA. Voor deze Reguliere Migratie zijn helemaal géén extra verdragen of Compacts zoals dit nodig! Kortom de term 'Regular' slaat op zijn minst op Reguliere en Irreguliere/Illegale migratie samen! Overeenkomend met wat in de visie op pag.2 staat “The majority of migrants around the world today travel, live and work in a safe, orderly and regular manner.” De meeste migranten worden zodoende opgevat als reguliere migranten. Daar valt over te twisten, ze worden uiteindelijk regulier gemaakt door het huidige juridische systeem, maar dat is wat anders dan een werkelijk reguliere migrant te zijn tijdens de migratie. En daar heeft dit verdrag het vooral over: ‘regular migration’, in die zin is de term ‘regular’ een lege term geworden voor zover het de individuele migrant zelf betreft. Een reguliere migrant zou moeten zijn: een migrant die visum en werkvergunning heeft van het land van aankomst.
De term ‘irregulier’ wordt in dit verdrag vooral gebruikt als het gaat om preventie: op pag. 3 in de preambule staat b.v. “We must ensure that current and potential migrants are fully informed about their rights, obligations and options for safe, orderly and regular migration, and are aware of the risks of irregular migration.” Tevens op dezelfde pag. 3 onder ‘Shared Responsibilities’: de zinsnede “reducing the incidence and negative impact of irregular migration”. Aangevend dat een deel van de migranten (huidige en toekomstige) zich al dan niet bewust zijn van de risico’s van illegale migratie en dus minstens deels tot de groep ‘irregular migrants' zal behoren en dat zo redenerende ‘irregular migrants’ ook betrokken zijn in bedoelde ‘Regular Migration’! Hier wordt dus volledig duidelijk dat ‘irregulars’ ofwel ‘illegalen’ onderdeel uitmaken van de bedoelde groep migranten vallend onder dit Compact en ook vallen onder de term ‘Regular Migration’. Opnieuw duidelijk makend dat de term ‘Regular’ in ‘Regular migration’ een lege term ofwel nietszeggend is geworden.
Deze verwarring zal juridisch nog tot heel veel haarkloverijen en ‘handige’ jurisprudentie gaan leiden en in toenemende mate tot de gelijkschakeling van werkelijk Reguliere en Irreguliere/Illegale migratie door de landen van aankomst die dit ondertekenen.

Onderstaand een kleine selectie van 4 uitsnede’s uit het verdrag met mijn commentaren, die geheel voor mijn rekening zijn. Ik leg deze uit met als instrument normaal redeneren met gezond verstand, en wel met enige vooruitziendheid. En dus strijdig met de PC/MC-redeneerwijzen zoals ‘als de bedoeling maar goed is’, ‘het komt allemaal vanzelf wel goed’, ‘we hebben een goed gevoel erover’, ‘we gaan hier vast Win-Win mee bereiken’ (zie pag. 3 pt.14), ‘al die afspraken zijn er al’ en ‘er is tenslotte geen alternatief’. Uitleg dient vanuit het perspectief van de hulpverleningsorganisaties, de NGO’s en hulpverleningsadvocatuur gedaan te worden aangezien hun wijze van uitleg het bijna altijd wint in het huidige rechtsbestel.
Uit de paragraaf ‘Shared Responsibilities’ pag.3:
Onder Artikel 12 staat: It intends to reduce the risks and vulnerabilities migrants face at different stages of migration by respecting, protecting and fulfilling their human rights and providing them with care and assistance.”

De term ‘Shared’ = ‘gedeelde’ en slaat op de gezamenlijke ondertekenende landen. De term ‘It’ slaat op het verdrag en dit verdrag en ook dit artikel is dus een ‘gezamenlijke verantwoordelijkheid’ van alle ondertekenende landen. M.a.w. ons land wordt (mede)verantwoordelijk om de mensenrechten te beschermen en in te vullen van de migranten tijdens alle fases/stadia van hun migratie-activiteit en om zorg en assistentie aan de migranten bij het migratieproces te bieden. Zoals ook staat op pag. 3 onder de Eenheid van doelen pt. 13 stelt “We must save lives and keep migrants out of harm’s way.”.
Uitwerkings-voorbeeld: de reis vanuit (sub)tropisch Afrika door de Sahara is erg gevaarlijk en er wordt daar nu nog geen invulling gegeven als beroep gedaan zou worden door migranten op hun mensenrecht om gezond en in leven te blijven, huisvesting (het is er nachts ijskoud), gezondheidszorg, drinken en voedsel, veiligheid, respect, etc. tijdens hun zware tocht. Hoe dat in de toekomst door de ondertekenaars ingevuld moet gaan worden? We zullen het zien, maar vermoedelijk is een (gratis?) vliegreis over de Sahara stukken goedkoper dan organiseren van de invulling van risicovermindering en mensenrechten voor migranten bij een Trans-Sahara tocht. Op termijn zal het daar dan wel naar toe gaan mag je in redelijkheid veronderstellen, b.v. van en naar safe-area-vliegvelden onder en boven de Sahara, dat laatste kan natuurlijk ook meteen een vliegveld in Europa zijn, dat scheelt weer veel complexe en heel kostbare beveiliging van zo’n safe-area met vliegveld en een dure en ‘gevaarlijke’ tocht over de Middellandse zee. Geld mag dan natuurlijk niet bepalend zijn voor wie mee mag, dat is in strijd met ‘gelijke rechten voor iedereen’. Zodoende is gratis vliegen ‘verantwoord’ en zelfs kosteneffectief; eventueel alleen gratis voor wie het niet kan betalen. Daar zit nog van alles aan vast zoals de Identificatie nodig voor vliegen en aankomst, die moet dan wel geregeld worden, maar dat wordt ook behandeld en geregeld door dit Compact (zie onder doel 12 pag. 19 Par. 27a en pag.20 Par. 28b alsmede op pag.10 ‘OBJECTIVE 4: Ensure that all migrants have proof of legal identity and adequate documentation’). Dit regelt en verzorgd het verdrag als een van de doelen. Ook handig als je migranten tijdens het traject alvast een Creditcard wilt geven, want daar wordt nu al serieus over gesproken, maar staat niet in dit Compact. Het wordt zo wel een stuk gemakkelijker, goedkoper en dus aantrekkelijker om te gaan migreren en dat is niet in het belang van alle ondertekenaars, zoals b.v. Nederland en de EU. Niet in ons belang want immigratie vanuit culturen zoals in Afrika en grote delen van Azië levert veel problemen op voor de ontvangende maatschappij en cultuur in Nederland en Europa. Overigens zal het zich vaak in volgende generaties handhavende cultuurverschil van met name niet-Westerse-allochtonen ook grote problemen geven voor de meeste migranten en hun nakomelingen. Die komen in een voor hun sterk wezensvreemde cultuur terecht, worden hier uiteindelijk niet gelukkig en de meeste autochtonen niet met hen.

In doel 21 ‘Cooperate in facilitating safe and dignified return and readmission, as well as sustainable reintegration’ pag. 29/30 over event. terugkeer staat het volgende:
Art.37: “We commit to facilitate and cooperate for safe and dignified return and to guarantee due process, individual assessment and effective remedy, by upholding the prohibition of collective expulsion and of returning migrants when there is a real and foreseeable risk of death, torture, and other cruel, inhuman, and degrading treatment or punishment, or other irreparable harm, in accordance with our obligations under international human rights law.”

Dit kan zo uitgelegd worden dat wanneer terugkeer van migranten door het land van oorsprong ongewenst lijkt of dat terugkerenden niet met positieve ontvangst teruggehaald worden er sprake zou kunnen zijn van ‘degrading treatment’, zich dus minder voelen als de geblevenen en zo mogelijk van ‘psychisch ondraaglijk leed’ door b.v. optredend gezichtsverlies wat mogelijk tot een ‘irrepairable harm’ leidt. De terugkeer moet tenslotte wel ‘dignified’ zijn, met waardigheid dus. Ook een mogelijke ‘punishment’/straf door wie of wat dan ook, want verder niet omschreven, is voldoende reden om terugkeer juridisch te verhinderen. M.a.w. ook een veroordeelde crimineel die zijn straf nog moet ondergaan in het land van herkomst mag niet teruggezonden worden conform dit artikel, ofwel dan ben je juist verzekerd van opname in het land van aankomst. Dat lijkt me onwenselijk en het artikel zou net omgekeerd moeten luiden tenzij de doodstraf van toepassing is. Maar wat moet je met b.v. een zware crimineel die aankomt als je die niet mag terugsturen? Gaat de VN dan zorgen voor vervangende straf?

In hetzelfde artikel staat: “We also commit to create conducive conditions for personal safety, economic empowerment, inclusion and social cohesion in communities, in order to ensure that reintegration of migrants upon return to their countries of origin is sustainable.”
Hier wordt gesteld dat er gezamenlijk verantwoordelijkheid op zich wordt genomen om bevorderlijke condities te creëren voor de terugkerenden voor hun veiligheid, economisch functioneren, inclusie en sociale cohesie, re-integratie etc. en dat duurzaam. Dat zal in veel gevallen zoals in de Afrikaanse landen voor de daar levende bevolking al een grote opgave zijn alsook voor het land van herkomst idem zoal bijna onmogelijk. Hier ligt de totale ontwikkelingsopgave in de notendop dus klaar als voorwaarde: bij niet geslaagde ontwikkelingssamenwerking in de vorm van ‘sustainable economic empowerment and safety’ wordt niet voldaan aan alle voorwaarden voor terugkeer. Idem als de ‘community’ (van herkomst?) of ‘communities’ (ergens in het land van herkomst?) onvoldoende sociale cohesie en inclusie bieden om naar terug te keren, een wel heel vage en bijna oncontroleerbare voorwaarde. Je zou het ook zo kunnen uitleggen als: daar waar migranten naartoe terugkeren dient in deze voorwaarden ‘duurzaam’ geïnvesteerd te worden. Maar waar slaagt de ontwikkelingssamenwerking in Afrika eigenlijk wel? Landen waar dat hier of daar al slaagt zijn met een lampje te zoeken en als je de lat maar hoog genoeg legt dan vindt je die niet of niet in de regio van herkomst. Kortom voldoen deze aan voorwaarden zal moeilijk worden en zeker niet als middels zich ontwikkelend gewoonterecht en jurisprudentie de voorwaarden steeds verder aangescherpt zullen worden zoals dit altijd gebeurt. Dat al dit soort voorwaarden meegenomen zal gaan worden in de zich toch al eindeloos voortslepende juridische procedures die ‘irreguliere migranten’ in ons land en in de EU mogen voeren is op zich al een reden om zich achter de oren te moeten krabben of je dit wel wilt. Misschien is het de bedoeling iedere terugkerende migrant als opbouwwerker voor ontwikkelings-samenwerking terug te sturen.
Er zit nog een haakje aan deze voorwaarde alsook aan Doel 2 paragraaf 18d (pag. 8): “Invest in sustainable development at local and national levels in all regions allowing all people to improve their lives and meet their aspirations, by fostering sustained, inclusive and sustainable economic growth,” waar meteen de hele ontwikkelingsopgave voor de landen van herkomst neergelegd wordt: maar juist wanneer er in enigermate voldaan wordt aan deze opgave en er iets meer welvaart ontstaan is dan is er ook aan de voorwaarde voor migratie voldaan dat er n.l. kennis over verspreid is en de middelen ervoor zijn en dan begint migratie juist op gang te komen! B.v. vanuit Nigeria, een van de rijkere landen in Afrika. Dat is een dilemma en geeft meteen ook aan dat er aanvullende regels nodig zijn voor terugkeer en om vertrek te ontmoedigen. Deze ontbreken in dit Compact geheel: met alleen positieve aanmoedigingen voor blijven van de bevolking in eigen land ga je migratie niet tegenhouden: juist alleen maar bevorderen! Alleen als duidelijk is dat er geen enkele kans is voor economische irreguliere migratie naar de EU om je daar te settelen en dat alle irreguliere/illegale migranten terug moeten met negatieve impact op pogingen daartoe (b.v. hoge kosten van een poging) zal het de toekomstige migratie enigszins tegen kunnen houden. Het Compact is hier en ook voor wat betreft preventie van migratie door economische ontwikkeling (zie Doel 2 op pag. 8) goed bedoeld maar niet effectief.

Onder OBJECTIVE 16 staat: “Empower migrants and societies to realize full inclusion and social cohesion’ op pag.23 staat onder Par.23 “a) Promote mutual respect for the cultures, traditions and customs of communities of destination and of migrants by exchanging and implementing best practices on integration policies, programmes and activities, including on ways to promote acceptance of diversity and facilitate social cohesion and inclusion”
Hier wordt niet integratie maar de aloude Multi-Culturele-diversiteits-gedachte van wederzijdse acceptatie van culturen voorgestaan en opgelegd aan de ondertekenende landen. Culturen die met elkaar in strijd zijn, die dan naast elkaar leven maar niet mét elkaar leven, zoals dit in veel van de landen van herkomst het geval is en dus een denkwijze die voor de meeste ondertekenende landen heel herkenbaar is. Neem bv. weer Nigeria waar een Christelijke en Islamitische cultuur naast elkaar leven. Of je dat wilt is een kwestie van persoonlijk inzicht en of je een land als Nigeria als gidsland ziet. Sommige partijen vinden dit een mooi vooruitzicht maar de PVV vindt dat dit het einde gaat betekenen van Nederland.
Onder dit artikel volgt nog een groot aantal afspraken waaraan het migrant-ontvangende land zal moeten gaan voldoen. Ik som er een paar op, zonder vertaling, het spreekt voor zich:
“f) Establish community centres or programmes at the local level to facilitate migrant participation”: ik lees voor ‘community centres’ vooral Moskeeën, dat blijkt uit de praktijk. Participatie kan opgevat worden als meedoen aan verkiezingen en politiek actief worden. In Nederland is een partij als Denk daar al goed mee bezig en wordt ook duidelijk waar dit toe leidt. Over wenselijkheid valt te twisten, voordeel ervan is dat met een partij als Denk duidelijk wordt in welke richting Nederland gaat veranderen als we doorgaan zoals het nu gaat met asiel, immigratie, gezinshereniging, diversiteits-denken, Politieke-Correctheid etc.

“h) Support multicultural activities through sports, music, arts, culinary festivals, volunteering and other social events that will facilitate mutual understanding and appreciation of migrant cultures and those of destination communities” Hier weer Multicultureel denken i.p.v. denken richting integratie; de cultuur van de migrant moet geapprecieerd/gewaardeerd worden, culturen blijven duurzaam naast elkaar, we hoeven elkaar alleen maar te begrip te hebben voor elkaars verschillen. B.v. in de sport lijkt Multicultureel zwemmen voor allochtone (Moslim)-vrouwen wel goed te passen, culinair Halal-voedsel als sociale reeds PC-MC geroemde events: Ramadan, Eid-feest en Slacht-feest. Kerstfeest zal misschien dan wel beter maar Winterfeest en zo genoemd kunnen worden, dat verhoogt het ‘wederzijds’ begrip. Die kant moet het blijkbaar op en het gaat ook al zo. Maar of Nederland door begrip voor FGM (Female Genital Mutilation), vrouwenonderdrukking, onverdoofd slachten een beter land wordt is een kwestie van opvatting waar inmiddels verschillend over gedacht wordt. Normaal redenerend zou je dit moeten ontkennen. Toch?

onder i) lezen we “dedicating targeted resources to schools with a high concentration of migrant children for integration activities in order to promote respect for diversity and inclusion, and to prevent all forms discrimination, including racism, xenophobia and intolerance”. Dus op scholen en onderwijs geen integratie maar diversiteits-denken en onderwijs in denken in termen van slachtofferschap. Slachtofferschap betekend ook dat je ergens slachtoffer van bent: van onderdrukking, dan zijn er blijkbaar ook onderdrukkers die onderdrukking uitoefenen. Dit diversiteits-denken geeft zodoende tweespalt i.p.v. inclusie en saamhorigheid. Iets dat door Links heel goed begrepen wordt, maar helaas door grote delen van onze maatschappij ‘goedwillend’ over het hoofd gezien wordt en zo gaat de mainstream mee in dit soort ‘Safe-Space’-denkbeelden, lijkt prachtig maar het leidt tot een gespleten maatschappij, in subgroepen verdeeld en die met elkaar in onmin zijn, voorzichtig uitgedrukt.

Dit diversiteits-streven in het ‘Compact’ in plaats van het grote belang dat de migrant begrijpt en begrip heeft van en voor de ontvangende cultuur; want daar zal hij/zij zich aan moeten aanpassen/integreren wil zijn migratie op termijn slagen. Dit ontbreekt hier volledig! In plaats daarvan wordt het ontvangende land met een groot aantal voorstellen opgezadeld die voor veel migranten en hun nakomelingen tot een doodlopend spoor zullen leiden en lijden. N.l. de meerderheid zal ongeïntegreerd in separate communities afhankelijk worden van sociale voorzieningen zonder enig toekomstperspectief. Wél een grote verbetering vermoedelijk t.o.v. hun situatie in het land van herkomst maar niét in het belang van de migrant-ontvangende landen die wél geacht worden hun handtekening onder dit ‘Compact’ te zetten.
Onder “OBJECTIVE 17: Eliminate all forms of discrimination and promote evidence-based public
discourse to shape perceptions of migration” pag. 24 onder punt “33. We commit to eliminate all forms of discrimination, condemn and counter expressions..” lezen we “We further commit to promote an open and evidence-based public discourse on migration and migrants in partnership with all parts of society, that generates a more realistic, humane and constructive perception in this regard.” Inhoudende dat negatieve oordelen over en uitdrukkingen tegen migratie geëlimineerd dienen te worden alsmede dat blijkbaar de huidige perceptie niet positief en constructief genoeg is en dat deze perceptie in samenwerking met en vanuit alle delen van de samenleving ten gunste van (meer) migratie bijgesteld moet worden. En dit door ‘open en evidence-based’ pubieke activiteiten/uitingen, lees overheids- en media-beïnvloeding waarbij deze géén negatieve oordelen of tégen-uitdrukkingen mag verwoorden en zodoende daarover alleen positief uitingen mogen doen. Dat wordt ook wel eenzijdige ‘Propaganda’ genoemd en is een PC-verdraaiing van ‘open en evidence-based’ en ook niet ‘meer-realistisch’ zoals voorgesteld wordt. Blijkbaar gaan de opstellers van dit Compact uit van een voor alle partijen per saldo gunstige uitwerking van migratie, de Win-Win. Dat is een wel heel optimistisch PC-MC uitgangspunt, maar die mág blijkbaar niet meer ter discussie gesteld worden. Zie onder pt.33 a) “Enact, implement or maintain legislation that penalizes hate crimes and aggravated hate crimes targeting migrants,” etc. Dit is dusdanig vaag omschreven maar wel zodanig uitgewerkt in de volgende paragrafen dat migranten zodoende een bijzonder beschermde status lijken te krijgen, zoals in Zweden, want bij crimineel gedrag van ‘migrants’ mag men zich blijkbaar niet meer negatief uiten want het betreft immers ‘Migrants’ en dan is het mogelijk een strafbare ‘hate crime’ of uiting van ‘xenophobia’. In Zweden is bij wet geregeld dat bij negatieve gebeurtenissen nooit allochtone achtergronden vermeld mogen worden, dat is streng strafbaar gesteld, wordt strikt gehandhaafd en wordt bij overtreding zelfs met ontslag gehonoreerd door overheid en bedrijfsleven. Dan hou je je mond wel dicht en is er in het openbaar niets negatiefs over migranten en migratie te melden, dat is n.l. strafbaar. Ook statistische informatie over allochtone achtergronden zou denigrerend en stigmatiserend kunnen werken en wordt daar achtergehouden. Daar sturen deze artikelen op aan. Zie ook onder “33d) Establish mechanisms to prevent, detect and respond to racial, ethnic and religious profiling of migrants by public authorities,” Statistieken kunnen een vorm van ‘profiling’ vormen of aanleiding kunnen geven tot individuele gevallen ervan. Onze politie is al erg huiverig om als racist beschuldigd te worden, in Duitsland en Engeland is dit inmiddels al heel veel erger en een groot probleem. Het heeft b.v. in Engeland geleid tot zaken als in Rotherham waar de politie jarenlang bewust weg keek en opnieuw wegkijkt van massale misbruikpraktijken van jonge meisjes door zgn. ‘Asians’. Commentaar is denk ik overbodig maar dit streven is strijdig met het in dit hoofdstuk ook genoemde en te bevorderen ‘evidence based’ en ‘open debate’, elk open debat wordt juist bewust geblokkeerd!

Over de directe kosten en verdeling van lasten op lange termijn voor en over de verdragspartijen wordt niets gezegd, zoals gebruikelijk bij dit soort weldenkende voorstellen. Wel een gemis want zoals hierboven al te lezen valt uit slechts onderdelen van vier artikelen zullen de maatschappelijke en economische kosten zeer aanzienlijk zijn. Verwacht mag worden dat de rekening van alle onderdelen van dit ‘Compact’ vrijwel geheel bij de migratie ontvangende landen op het bord komt te liggen, dit terwijl dat niet in hun belang is: deze landen gaan er niet op vooruit door het Compact maar krijgen wel de rekening. Onbegrijpelijk is dat Duitsland/Frau Merkel juist mee geschreven zou hebben aan dit ‘Compact’. Ik ben geen complotdenker maar als ik denk aan haar achtergrond (ex-Secretaris van de Oost-Duitse communistische jeugdbeweging FDJ) zou je dat haast worden. Dat de SPD, Die Linke en Die Grunen over dit ‘Compact’ jubelen kan ik me goed voorstellen, die hebben ‘Internationale Solidariteit‘ als uitgangspunt, net zoals PvdA, SP en Groen Links bij ons maar van CDU/CSU zou ik wat meer voorzichtigheid verwachten net als van CDA, CU en VVD. Dit is een ferme stap richting verdere globalisering. Maar we zullen het gaan zien wat partijen belangrijker vinden: landsbelang, inhoudend het belang van de inwoners van Nederland of globale belangen, ‘One World’, het belang van ‘Verweggistan’. (Droevig: het is het laatste geworden: Nederland heeft in December 2018 in Marrakesh met dit verdrag ingestemd en dat werd gesteund door alle PC/MC-partijen in de 2e-Kamer)

Mijn conclusie: dit ‘Global Compact for Migration’ veranderd Nederland en de EU onomkeerbaar en onder wettelijke dwang tot een vestigingsgebied voor de gehele wereld, het verdrag kan alleen maar leiden tot aanhoudende versterking van de (im)migratie richting Nederland en de EU en moet zodoende onder géén beding getekend worden! Bij tekening door Nederland zullen de gevolgen zich laten gelden!

Mening van Bert Vorenkamp
d.d. 18 November 2018